Salih Tuğ ve Muhammed Hamidullah Hoca
Serhademe Salih Tuğ Hoca hatıratını yazmış.
Başıma Gelenler demiş.
Başımdan Geçenler dese daha mı iyi olurmuş.
Her neyse! Hocaya karşı benim ayrı bir sevgi ve saygım var. Elini öptüğüm hocalarımdan.
Onun da öyle bir hocası var ki yeri bambaşka. Muhammed Hamidullah.
Benim Garibce nazarımda asrımız evliyasının listesini yapsam dedim. Hiç düşünmeden aklıma ilk sırada Hamidullah Hoca düştü.
Erzurum İslami İlimler’de talebeliğimiz sırasında mevsimlik konferanslarını takiple aşinalığımız başladı. Sonra Kitaplarıyla hemhal olduk. Bihakkın hocalığı, araştırmacılığı onda gördük.
Salih Hoca’nın ise belli ki en özel hocası. Onu çok sevmiş, saymış, onunla yılla boyu hemhal olmuş, yanında gözü önünde gıyapta gönlünde olmuş. Hatıratını okuyuncaya kadar bu kadar olduğunu bilmiyordum.
Muhammed Hamidullah Hocam başlığı altında ayırdığı kısma s. 174-228 sayfaları arası tam 54 sayfa ayırmış. Bu kadar detaylı bir çalışma var mı bilmiyorum. Çoğu birinci elden şahitlikle sürdürülen hoş bir anlatı olmuş.
Bu vesile ile Hamidullah hocamıza rahmet diliyor, Salih Hocama bu kadirşinaslığı sebebiyle teşekkür ediyorum.
Kendisine hayırlı uzun ömürler diliyorum.
Dua ile!
16.05.2025
GARİBCE
Source:garibce.blogspot
English Translation
Salih Tuğ and Muhammed Hamidullah Hoca
Serhademe Salih Tuğ Hoca wrote his memoirs.
He said, “What Happened to Me.”
Would it be better if it was called My Experiences?
Whatever! I have a special love and respect for the teacher. He is one of my teachers whose hands I kissed.
He also had a teacher who has a special place in his life: Muhammed Hamidullah.
I said to myself, “If I were to make a list of the saints of our century, from my Strange point of view,” and without even thinking, the first name that came to my mind was Hamidullah Hoca.
We started to get acquainted with him by following his seasonal conferences while we were students at Erzurum Islamic Sciences. Then we got to know him better with his books. We saw his true teaching and research skills in him.
He was obviously the most special teacher of Salih Hoca. He loved him very much, respected him, was intimate with him for years, was in his heart in front of him and in absentia. I didn’t know he was that much until I read his memoirs.
He has devoted 54 pages between pp. 174-228 to the section titled My Master Muhammed Hamidullah. I don’t know if there is such a detailed study. It is a nice narrative, mostly based on first-hand testimony.
On this occasion, I wish mercy upon our teacher Hamidullah and thank our teacher Salih for his appreciation.
I wish him a long and blessed life.
With prayer!
16.05.2025
GARIBCE